Heimwee en weemoed
Op 23 maart was ik aanwezig bij de raadsvergadering in het huis van Leusden. Een nieuw coalitieakkoord werd gepresenteerd. Het oude coalitie akkoord aangevuld met enige SP/SL-wensen. Daarnaast was er de aankondiging dat Leusden vier in plaats van drie wethouders gaat tellen. Voor de gemeente een jaarlijkse structurele meer uitgave van 1,5 tot 2 ton naar verwachting.
Sinds de VVD de coalitie vaarwel zei, zijn we niet echt opgeschoten. Het gepresenteerde nieuwe coalitie akkoord blijft zich hullen in algemeenheden zonder een begin van een uitwerking. De invulling van de wethoudersvacatures laat nog op zich wachten. Een slakkengang proces. Elk gevoel van urgentie en verantwoordelijkheid lijkt bij de formerende partijen te ontbreken.
We zijn inmiddels een jaar na de laatste gemeenteraad verkiezingen. Vanaf dat moment sleept onwil en onkunde zich voort. Wie eens kijkt naar de inhoud van de raadsagenda’s van het afgelopen jaar of de berichtgevingen vanuit het college van B en W kan niet ontkomen aan de constatering dat in Leusden de (beleids)ontwikkeling nagenoeg is stilgevallen.
Wat ook niet lijkt te gaan lukken, is een verbeterde relatie tussen coalitie en oppositie in de Leusdense gemeenteraad. Een goede samenwerkingsrelatie was in het verleden gebruikelijk en bracht ons de vruchten ten behoeve van de totale gemeenschap.
Met weemoed en heimwee kijk ik naar de periode 2014-2018. De toenmalige burgemeester Annemieke Vermeulen verwees naar de drie musketiers om de dadendrang van de drie wethouders te duiden. Een nieuw gemeentehuis, sporthal en een ingericht WMO-beleid inclusief uitvoeringsorganisatie Lariks kon binnen vier jaar allemaal gerealiseerd worden. Door daadkracht vanuit het college, een duidelijk coalitieakkoord en samenwerking tussen college en gemeenteraad. Beleid gericht om iets ten behoeve van de Leusdense samenleving tot stand te brengen. Nu zie ik beleid gericht om ontwikkelingen tegen te gaan of om beleid terug te draaien. Het werken aan een energietransitie, tegengaan klimaatverandering en natuurbehoud blijven desondanks onze opgaven. Zo ook de stikstof problematiek, de buitenruimte, woningbouw en werkgelegenheid.
Zijn LB, CDA en SL bereid om in samenspraak met de oppositie deze uitdagingen met daadkracht en een juiste koers aan te gaan? Ik vrees met grote vreze hoe graag ik ook anders wil. Drie toegewijde, daadkrachtige en competente wethouders kunnen in Leusden bergen verzetten zo leert de geschiedenis. Een duidelijk en ambitieus coalitieakkoord en samenwerking in de gemeenteraad zijn de andere noodzakelijke ingrediënten. Gaat de nieuwe coalitie dit als nog leveren of wordt het een verloren zittingstermijn?
Joost van Herpen, oud raadslid/fractieleider GL-PvdA